ทำไมต้องอยู่ไฟ

ทำไมต้องอยู่ไฟ
สาเหตุที่ต้องมีการอยู่ไฟมีคำอธิบายว่า สมัยโบราณหมอตำแยจะไม่ได้เย็บแผลช่องคลอดซึ่งฉีกขาดจากการคลอด จึงต้องให้นอนบนกระดานแผ่นเดียวจะได้หนีบขาทั้งสองข้างไว้ ช่วยให้แผลติดกันได้ แต่เมื่อนอนนานๆ ไม่ได้เคลื่อนไหว ร่างกายก็อ่อนล้า เลือดลมเดินไม่สะดวก เมื่อลุกขึ้นอาจเป็นลมจึงต้องมีการผิงไฟ เพื่อช่วยให้อุณหภูมิของร่างกายสูงขึ้น การไหลเวียนของเลือดดีขึ้น เชื่อกันว่าจะทำให้มดลูกเข้าอู่เร็วขึ้น

สมัยนี้คุณแม่คลอดลูกที่โรงพยาบาลกันเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งคุณหมอหรือผดุงครรภ์ทำคลอดให้ และมีการเย็บซ่อมแซมแผลที่ฉีกขาดหรือฝีเย็บแล้วเย็บให้เรียบร้อย จึงไม่จำเป็นจะต้องนอนนิ่งๆ นานๆ เพราะการนอนนานๆ ทำให้น้ำคาวปลาไหลไม่สะดวก มีโอกาสติดเชื้ออักเสบในโพรงมดลูกสูงมาก นอกจากนี้การนอนนานๆ ในที่อับลม ต้องปิดประตูหน้าต่าง จะเป็นการเพิ่มความเครียดให้คุณแม่อีกด้วยจึงไม่เป็นผลดีเลย

ส่วนการอยู่ไฟ ผิงไฟอยู่คลอด เวลามีการเสียเหงื่อไปมาก หมอตำแยจึงต้องให้คุณแม่กินข้าวกับเกลือหรือปลาเค็ม เพื่อทดแทนเกลือแร่ที่สูญเสียไปกับเหงื่อ
สำหรับเรื่องอาหารก็เช่นเดียวกันการงดของแสลงหลายๆ อย่าง เช่น ไข่ เนื้อสัตว์ต่างๆ ทั้งๆ ที่อาหารเหล่านั้นมีประโยชน์ในการเสริมสร้างร่างกายของคุณแม่ในส่วนที่บอบช้ำจากการคลอดแล้วยังมีประโยชน์ต่อการสร้างน้ำนมด้วย จึงไม่ควรงดของแสลงอย่างที่ปฏิบัติกัน ยกเว้นคุณแม่แพ้อาหารชนิดนั้นๆ ก็ควรจะงด

(ขอบคุณข้อมูลจาก: babycareforyou108.blogspot)